به نقل از «تین نیوز»

قدیمی ترین فرودگاه های جهان با بیش از ۱۰۰ سال قدمت که هنوز فعال هستند؛ از اسخیپول تا کالج پارک

تاریخ انتشار: ۱۲ اسفند ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۷۲۴۳۴۶۹

تین نیوز

صنعت هوانوردی امروز احساس بسیار مدرنی دارد اما تاریخچه طولانی پشت این صنعت نسبتاً جوان وجود دارد. هوانوردی، اعم از تجاری و نظامی، بیش از یک قرن قدمت دارد. اگر چه سوار بر هواپیماهایی پرواز نمی کنیم که یکصد سال عمر دارند اما برخی از فرودگاه های جهان تاریخچه بسیار طولانی و جالبی دارند. آیا قدیمی ترین فرودگاه های جهان را می شناسید؟

به گزارش تین نیوز به نقل از روزایتو، وقتی هواپیما برای اولین بار در سال ۱۹۰۳ توسط برادران رایت ساخته شد، تنها چند سال طول کشید تا دیگر افراد نیز بخواهند به آسمان پرواز کنند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

در ابتدا، هوانوردی تنها مختص تعدادی انسان ماجراجو و از جان گذشته بود. خیلی زود، ارتش آن را برای جنگ به کار گرفته و رفته رفته غیرنظامیان هنگام سفر کردن به هواپیما اقبال نشان دادند. در عرض یک دهه یا همین حوالی، فرودگاه هایی در سراسر جهان برای خدمت به صنعت به سرعت رو به رشد هوانوردی ساخته شدند.

اگر چه هواپیماها اولین بار در ایالات متحده ساخته شدند اما علاقه دیوانه وار به این پیشرفت جدید تکنولوژی اروپا را نیز به سرعت درنوردید. اکثر قدیمی ترین فرودگاه های این فهرست در ایالات متحده و اروپا هستند زیرا این قاره ها جایی هستند که صنعت هوانوردی برای اولین بار و بیشتر از هر جایی دیگر در آن ها توسعه یافت.

این فهرست روی فرودگاه هایی تمرکز دارد که هنوز در حال فعالیت بوده یا در شرایطی قرار دارند که هنوز زیرساختی قابل استفاده به شمار می آیند. شوربختانه بسیاری از فرودگاه های اولیه ماند فرودگاه Roosevelt Field  در لانگ آیلند، تغییر کاربری یافته و اکنون برای اهداف دیگری به کار می روند.

۱۶- فرودگاه کپنهاگن، دانمارک (۱۹۲۵)

اولین چیزی که بسیاری از بازدید کنندگان از پایتخت دانمارک می بینند، بخشی از صنعت هوانوردی اروپاست، حتی بدون اینکه خود از آن خبر داشته باشند. این بدان خاطر است که فرودگاه کپنهاگن که در سال ۱۹۲۵ رونمایی شد هنوز هم در پایتخت این کشور فعال است. اگر چه فرودگاه کپنهاگن (یا نام قدیمی آن که فرودگاه کاستروپ Kastrup بود)، اولین فرودگاه جهان یا حتی اروپا نبود، اما در زمان افتتاح خود فرودگاهی بسیار خلاقانه و پیشرفته به شمار می آمد. این بدان خاطر بود که فرودگاه کپنهاگن اولین فرودگاه در جهان به شمار می آمد که تماماً برای ترافیک هوایی غیرنظامی اختصاص یافته بود.

فرودگاه های قبلی به عنوان پایگاه های هوایی نظامی یا باندهای هوایی برای علاقمندان به بدلکاران و ورزشکاران کارشان را آغاز کردند. فرودگاه کپنهاگن اولین فرودگاهی بود که به نیاز برای سفرهای غیرنظامی کاری یا سرگرمی پاسخ داد. امروزه، فرودگاه کپنهاگن شلوغ ترین فرودگاه منطقه اسکاندیناوی است و هر روز جت های بزرگی در آن فرود می آیند. این فرودگاه اکنون تفاوت های بسیاری با روزهای اولیه خود دارد، زمانی که پرواز در روزهای برفی سال در آن غیرممکن بود.

۱۵- فرودگاه بین المللی مینیاپولیس-سنت پل، ایالات متحده (۱۹۲۰)

دومین فرودگاه قدیمی در ایالات متحده که هنوز هم فعال است، ممکن است بسیاری از مراجعان خود را حیرت زده کند. وقتی به مهد هوانوردی فکر می کنیم کمتر کسی اسم مینه سوتا را به خاطر می آورد. اما اکثر افراد اشتباه می کنند و فرودگاه بین المللی مینیاپولیس- سنت پل یکی از اولین فرودگاه های ایالات متحده بود که در سال ۱۹۲۰ افتتاح شد. در ابتدا، این فرودگاه تنها یک باند فرود برای سرویس پست هوایی موسوم به Speedway Field بود. در سال ۱۹۲۹، این فرودگاه به سرویس مسافربری نیز روی آورد و حمل و نقل مسافر به سرعت به اصلی ترین عملیات این فرودگاه تبدیل شد. فرودگاه بین المللی مینیاپولیس-سنت پل بارها تغییر نام داد تا به نام امروزی رسید. این فرودگاه با نام Speedway Field کارش را آغاز کرد و بعدها نامش را به Wold-Chamberlain Field تغییر داد اما در پایان نام کنونی برای آن تثبیت شد.

۱۴- فرودگاه کینگزفورد-اسمیت سیدنی، استرالیا (۱۹۲۰)

فرودگاه سیدنی به عنوان یکی از شلوغ ترین فرودگاه های جهان و شلوغ ترین فرودگاه استرالیا، یکی از قدیمی ترین فرودگاه های جهان هم هست. آغاز رسمی عملیات این فرودگاه در سال ۱۹۲۰ بود اما اولین پرواز فرودگاه سیدنی در نوامبر ۱۹۱۹ انجام شد. نام رسمی این فرودگاه، سیدنی کینگزفورد-اسمیت است که به داستان هیجان انگیز دیگری در تاریخچه هوانوردی کشور استرالیا اشاره دارد. این فرودگاه به افتخار سِر چارلز ادوارد کینگزفورد-اسمیت نامگذاری شده که از پیشگامان صنعت هوانوردی در استرالیا بود. او اولین کسی بود که از طریق هوا از روی اقیانوس آرام گذشت و اولین کسی بود که همراه با خدمه بر فرار اقیانوس اطلس به پرواز درآمد. فرودگاه سیدنی با دنیای مدرن پیش رفته و اکنون سه ترمینال مسافری و هفت ترمینال باربری دارد که آن را به نقطه ورود مهمی از ترافیک بین المللی برای استرالیا تبدیل می کند. زیرساخت بی نقص این فرودگاه باعث شده بود که ملکه الیزابت در سفرهای مشهور خود به استرالیا همیشه از این فرودگاه استفاده نماید.

۱۳- فرودگاه ژنو، سوییس (۱۹۱۹)

یکی از قدیمی ترین فرودگه های اروپا که دائماً و بدون وقفه در صنعت هوانوردی فعال بوده فرودگاه ژنو در سوییس است. این فرودگاه که در نزد مردم محلی محبوب بوده و با نام فروداگاه کوینترین (Cointrin) شناخته می شود، در ۱۱ اکتبر ۱۹۱۹ افتتاح شد اما اولین پرواز آن در سال ۱۹۲۰ اتفاق افتاد. در ابتدا، فرودگاه ژنو یک هاب منطقه ای کوچک با ترافیک مسافری بسیار اندک بود که عموماً هواپیمایی لوفتانزا از آن استفاده می کرد. اما در عرض یک دهه، به یکی از شلوغ ترین فرودگاه های اروپا برای پروازهای مسافری تبدیل شد. در دهه های بعدی نیز بر ترافیک این فردوگاه افزوده شده و در سال ۱۹۶۰، دولت سوییس مجبور شد برای ساخت یک باند فرود بلندتر، بخشی از قلمرو خود را با فرانسه معاوضه کند.

فرودگاه ژنو درست در مرز سوییس با فرانسه قرار داشته که بر منحصربفرد بودن آن می افزاید. مسافران می توانند از فرانسه یا سوییس بدون نیاز به عبور از مرز به این فرودگاه دسترسی داشته باشند. موقعیت مکانی این فرودگاه باعث شده که به یک نقطه مهم در ترابری هوایی (باری) در اروپا و برای کشورهای عضو اتحادیه اروپا تبدیل شود، اگر چه خود سوییس از کشورهای این اتحادیه نیست.

۱۲- فرودگاه پاریس- لو بورژه، فرانسه (۱۹۱۹)

فرودگاه پاریس- لو بروژه (Paris-Le Bourget) قدیمی ترین فرودگاه فرانسه است که به طور رسمی در سال ۱۹۱۹ افتتاح شد. اما صنعت هوانوردی این فرودگاه به مدت ها قبل باز می گردد. در سال ۱۹۱۴، این فرودگاه توسط نیروی هوایی فرانسه و در دوران جنگ جهانی اول برای دفاع از پاریس به کار گرفته شد. اما در سال ۱۹۱۹ بود که به طور رسمی کار خود را به عنوان یک فرودگاه آغاز کرد زیرا این اولین باری بود که درهای آن به روی ترافیک غیرنظامی باز شد. فرودگاه پاریس- لو بروژه برای تاریخ هوانوردی اهمیت ویژه ای دارد. در سال ۱۹۲۷، چارلز لیندبرگ بعد از پرواز با هواپیمای موسوم به Spirit of Saint Louis (به معنای روح سنت لوییس) بر فراز اقیانوس اطلس، در این فرودگاه فرود آمد، تجربه ای که او را به اولین کسی تبدیل می کرد که بدون توقف از نیویورک سیتی تا پاریس پرواز می کرد.

اما بعد از این که سفرهای هوایی بین المللی بیشتر شد و هواپیماها بزرگ تر شدند، مسافران شروع به استفاده از فرودگاه های دیگر و دور زدن فرودگاه پاریس- لو بروژه کردند. اگر چه این فرودگاه اکنون به روی پروازهای بین المللی و تجاری بسته است اما هنوز هم مقصد مهمی برای سفرهای تجاری و هواپیماهای شخصی است که به پاریس پرواز می کنند.

۱۱- فرودگاه لاپینرانتا، فنلاند (۱۹۱۸)

یازدهمین فرودگاه قدیمی جهان که از زمان تاسیس بی وقفه در فعالیت بوده، یکی از آن فرودگاه هایی است که احتمالاً اسم را نشنیده اید. فرودگاه لاپینرانتا (Lappeenranta) در فنلاند در سال ۱۹۱۸ ساخته شده است. این فرودگاه مقصدی برای مسافران بین المللی نیست. فرودگاه لاپینرانتا در نزدیکی شهر مرزی به همین نام واقع شده و حتی از ۱۰ فرودگاه اصلی فنلاند نیز به شمار نمی آید. اما این فرودگاه کوچک ارزش بازدید دارد اگر علاقمند به صنعت هوانوردی و تاریخ آن باشد. این فرودگاه کارش را به عنوان یک پایگاه نیروی هوایی شروع کرد و در ادامه درهایش را به روی ترافیک غیرنظامی نیز باز کرد.

۱۰- فرودگاه اسخیپول آمستردام، هلند (۱۹۱۶)

هر ساله، ده ها میلیون مسافر از فرودگاه اسخیپول می گذرند، چه به خاطر اینکه به دنبال تماشای جاذبه های گردشگری آمستردام هسند و چه به خاطر اینکه قصد سوار شدن به پروازهای متفاوتی را دارند. برخی از این مسافران نمی دانند که قدم در یکی از قدیمی ترین فرودگاه های جهان گذاشته اند. فرودگاه اسخیپول آمستردام در سال ۱۹۱۶ به عنوان یک فروداگه نظامی در یک زمین قبلاً باتلاقی ساخته شد و در سال های اول برای هواپیماها دردسرساز می شد زیرا بارها هواپیماها در گل و لای گیر می کردند. اما زمانی که هلند در سال ۱۹۲۸ میزبان بازی های المپیک شد، شهر آمستردام تغییرات بسیاری در این فرودگاه ایجاد کرد. اسخیپول در طول جنگ جهانی دوم ویران شد اما به سرعت به عنوان یک هاب مسافربری و یک جاذبه گردشگری مهم برای هلند بازسازی گردید.

۹- فرودگاه چیامپینو رُم، ایتالیا (۱۹۱۶)

فرودگاه چیامپینو (Ciampino) شهر رُم یکی از قدیمی ترین فرودگاه های جهان است که در سال ۱۹۱۶ به عنوان یک فرودگاه نظامی ساخته شده و در سال ۱۹۴۷ به جابجایی مسافران غیرنظامی روی آورد. تا سال ۱۹۶۱، فرودگاه چیامپینو تنها فرودگاهی بود که در شهر بزرگ و پرجمعیت رم وجود داشت اما آمادگی پذیرایی از جت های بین المللی را نداشت. بدین ترتیب فرودگاه مدرن تر لئوناردو داوینچی ساخته شده و بدین ترتیب بود که فرودگاه چیامپینو به حاشیه رفت. داستان این فرودگاه برای فرودگاه های تاریخی بسیار عجیب است زیرا در سال های اخیر با افزایش توجه و محبوبیت مواجه شده است. این فرودگاه که عمدتاً به خاطر تاریخچه و ترافیک تجاری مورد استفاده قرار گرفته، اکنون یک هاب مهم برای ایرلاین های ارزان قیمتی است که به شهر رُم پرواز می کنند.

۸- فرودگاه بین المللی دون میوینگ بانکوک، تایلند (۱۹۱۴)

تاریخچه قدیمی ترین فرودگاه های جهان در تسلط پایگاه های هوایی ایالات متحده و اروپاست. اما فرودگاهی که متمایز به نظر می رسد فرودگاه بین المللی دون میوینگ (Don Mueang) در بانکوک، تایلند است که در سال ۱۹۱۴ تاسیس شد. همانند بسیاری از دیگر فرودگاه های این فهرست، دون میوینگ نیز به عنوان یک پایگاه هوایی نظامی کارش را آغاز کرد و متعلق به نیروی هوایی تایلند بود اما در سال ۱۹۲۴ درهایش را به روی پروازهای تجاری باز کرد. این فرودگاه تاریخی با گذشت زمان توسعه یافته و یکی از اصلی ترین فرودگاه های تایلند بود تا اینکه فرودگاه سووارنابهومی بانکوک در سال ۲۰۰۶ افتتاح شد. میوینگ هنوز هم دومین فرودگاه شلوغ تایلند و انتخاب اول برای ایرلاین های ارزان قیمت است.

۷- فرودگاه پوژنان-لاویکا  هنریک وینیافسکی، لهستان (۱۹۱۳)

لهستان اغلب از فهرست تاثیرگذاران صنعت هوانوردی کنار گذاشته می شود اما فرودگاه فرودگاه پوژنان-لاویکا هنریک وینیافسکی (Poznan-Lawica Henryk Wieniawski) در نزدیکی شهر پوژنان که در سال ۱۹۱۳ توسط دولت آلمان ساخته و افتتاح شد یکی از قدیمی ترین فرودگاه های همچنان فعال جهان است. بسیاری از افراد فرودگاه پوژنان را به این خاطر فراموش می کنند که تا همین اواخر به روی ترافیک غیرنظامی بسته بود. از زمان افتتاح در سال ۱۹۱۳ تا سال ۲۰۰۹، این فرودگاه تنها برای پروازهای نظامی به کار گرفته می شد. اکنون فرودگاه پوژنان لاویکا سالانه پذیرای چندین میلیون مسافر است و همچنان بخشی از آن به عملیات های نظامی اختصاص دارد.

۶- فرودگاه برمن، آلمان (۱۹۱۳)

فرودگاه برمن یکی از قدیمی ترین فرودگاه اروپا و آلمان است. این فرودگاه در سال ۱۹۱۳ جایگاه رسمی یک فرودگاه را به دست آورد، اگر چه علاقمندان محلی به صنعت هوانوردی آن را به عنوان یک ایستگاه پراز بالن در سال ۱۹۰۹ ساختند. سال های اول این فرودگاه مملو از تغییرات آشفته و مداوم بود. در ابتدا، این فرودگاه به عنوان ایستگاهی برای به پرواز درآوردن بالن ها طراحی شده و سپس به یک فرودگاه تبدیل شد. سپس در جریان جنگ جهانی اول، فرودگاه برمن برای اهداف نظامی به کار گرفته شد. و در سال ۱۹۲۰ بود که این فرودگاه پذیرای پروازهای غیرنظامی شد. امروزه نیز همچنان می توان به فرودگاه برمن پرواز کرد، اگر چه این فرودگاه کوچک تنها یک ترمینال دارد که سالانه تنها چند میلیون مسافر به خود می بیند.

۵- فرودگاه آورل ولایسو بخارست، رومانی (۱۹۱۲)

در تاریخ صنعت هوانوردی اروپا، افراد عموماً روی اروپای غربی تمرکز دارند اما یکی از قدیمی ترین فرودگاه های این قاره در رومانی در شرق این قاره واقع شده است. فرودگاه آورل ولایسو (Aurel Vlaicu) در شهر بخارست در سال ۱۹۱۲ به طور رسمی به یک فرودگاه تبدیل شد. اما هواپیماها از سال ۱۹۰۹ از این فرودگاه بلند شده و در آن می نشستند، وقتی خلبانی فرانسوی به نام لویی بلیریو یک مکان فرود کوچک خصوصی را در این نقطه ایجاد کرد. در سال ۱۹۱۲، این فرودگاه اولین مدرسه پرواز رومانی را در داخل فضای خود تاسیس کرد. فرودگاه آورل ولایسو اصلی ترین فرودگاه بین المللی رومانی تا سال ۱۹۶۸ بود. اکنون ترافیک هوایی به فرودگاه بین المللی و جدیدتر هنری کواندا (Henri Coanda) می رود زیرا آورل ولایسو برای دریافت پروازهای بین المللی بزرگ بسیار کوچک بوده اما هنوز هم در بخش هوانوردی تجاری فعالیت دارد.

۴- فرودگاه هامبورگ، آلمان (۱۹۱۱)

فرودگاه هامبورگ قدیمی ترین فرودگاه آلمان و قدیمی ترین فرودگاه قاره اروپاست که از زمان تاسیس به طور مداوم به خدمت رسانی ادامه داده است. این فرودگاه در سال ۱۹۱۱ افتتاح شد. فرودگاه هامبورگ به عنوان فرودگاهی برای زپلین های آلمانی کارش را آغاز کرد و سپس به مکانی برای فرود و بلند شدن هواپیماهای مدرن تر تبدیل شد. علیرغم تاریخچه طولانی اش، فرودگاه هامبورگ یکی از مدرن ترین فرودگاه های آلمان به شمار می آید. به لطف برنامه بازسازی گسترده این فرودگاه بین سال های ۲۰۰۱ تا ۲۰۰۹، فرودگاه هامبورگ اکنون یک فرودگاه بسیار زیبا با ترمینال های مدرن و ارتباط ریلی با مرکز شهر است.

۳- فرودگاه مادرید- کواترو وینتوس، اسپانیا (۱۹۱۱)

در کنار اینکه یکی از سه فرودگاه قدیمی جهان است، فرودگاه مادرید کواترو وینتوس (به معنای چهار باد)، قدیمی ترین فرودگاه اسپانیا و یکی از سه فرودگاه غیرنظامی شهر مادرید نیز هست. این فرودگاه در فاصله ۸ کیلومتری جنوب غرب مرکز شهر واقع شده و سالانه ۳۵,۰۰۰ پرواز دارد که عمدتاً پروازهای غیرنظامی هستند. در ابتدا این فرودگاه به عنوان یک پایگاه هوایی ساخته شده اما بعدها به عنوان یک هواپیمای غیرنظامی نیز به کار گرفته شد. به خاطر طول محدود باند پرواز، این فرودگاه مناسب هواپیماهای مسافربری بزرگ نیست و عمدتاً برای هواپیماهای پیستونی، هواپیماهای توربوپراپ متوسط و جت های شخصی و البته هلیکوپترها به کارمی رود. بخشی از این فرودگاه هنوز هم در اختیار ارتش است و یک بخش برای هواپیماهای پلیس اسپانیا و هلیکوپترهای نظارت بر ترافیک جاده ای نیز در نظر گرفته شده است. یک موزه هوایی و فضایی نیز در زمین های این فرودگاه با نام Museo del Aire ساخته شده است.

۲- فرودگاه شورهام، بریتانیا (۱۹۱۰)

فرودگاه شورهام (Shoreham) در سال ۱۹۱۰ تاسیس شد، اگر چه اولین پروازها در این فرودگاه در سال ۱۹۱۱ انجام شد. این فرودگاه کارش را به عنوان یک مرکز آموزشی برای غیرنظامیانی که به دنبال خلبان شدن بودند آغاز کرد اما با شروع جنگ جهانی اول به یک پایگاه نظامی تبدیل شد. عملیات های غیرنظامی بعد از پایان جنگ دوباره از سر گرفته شد هر چند استفاده غیرنظامی از فرودگاه شورهام در طول جنگ جهانی دوم نیز برای مدت کوتاهی متوقف شد. مسافران هنوز هم می توانند از فرودگاه شورهام دیدن کنند که اکنون با نام فرودگاه برایتون سیتی شناخته می شود.

۱- فرودگاه کالج پارک، مریلند، ایالات متحده (۱۹۰۹)

یکی از مهم ترین فرودگاه های قدیمی در جهان در مریلند واقع شده است. فرودگاه کالج پارک (College Park) در سال ۱۹۰۹ توسط برادران رایت تاسیس شد که اولین مخترعان هواپیما بودند. برادران رایت از فرودگاه کوچک کالج پارک برای آزمایش اولین هواپیماهای خود استفاده کردند، از جمله اولین هواپیمایی که برای ارتش ایالات متحده ساختند. این فرودگاه میزبان برخی از مهم ترین اول های صنعت هوانوردی بوده است،از جمله اولین مدرسه هوانوردی نظامی، اولین پرواز به ارتفاع یک مایل و بسیاری دیگر. پروازهای تجاری به خاطر کوچک بودن فرودگاه کالج پارک به این فرودگاه نمی روند اما هنوز هم فرودگاهی فعال برای پروازهای خصوصی به شمار می آید.

آخرین اخبار حمل و نقل را در پربیننده ترین شبکه خبری این حوزه بخوانید

منبع: تین نیوز

کلیدواژه: جهان تین نیوز برادران رایت هوانوردی فرودگاه تغییر کاربری صنعت هوانوردی ترافیک حمل و نقل فرودگاه سیدنی ترمینال مسافری پروازهای مسافری فرانسه مسافران کشورهای عضو اتحادیه اروپا جنگ جهانی نیویورک سفرهای هوایی جاذبه های گردشگری جنگ جهانی دوم تایلند لهستان رومانی مدرسه بخش هوانوردی خدمت رسانی اسپانیا مادرید موزه بریتانیا لوفتهانزا صنعت هوانوردی فرودگاه سیدنی فرودگاه ژنو واقعیت مجازی برادران رایت جنگ جهانی اول ترمینال مسافری فرودگاه نظامی اقیانوس اطلس فرودگاه قدیمی قدیمی ترین فرودگاه های جهان فرودگاه بین المللی فرودگاه در سال شلوغ ترین فرودگاه فرودگاه هامبورگ فرودگاه پاریس عنوان یک صنعت هوانوردی اولین فرودگاه ایالات متحده اولین پرواز فرودگاه ژنو سال ۱۹۲۰ یک فرودگاه یک پایگاه ساخته شده جنگ جهانی افتتاح شد تبدیل شد واقع شده ساخته شد هنوز هم اگر چه

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tinn.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تین نیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۲۴۳۴۶۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

شناساندن حضرت حجت(عج) به جهانیان؛ اولین گام ظهور

اولین شرط انتظار؛ معرفت است تا انسان میهمان خود را نشناسد و از خصوصیات خوب او مطلع نباشد منتظر او نخواهد شد. تنها هنگامی انسان در انتظار کسی می‌نشیند که او را خوب بشناسد اما اگر انسان کسی را نشناسد و بداند که آن شخص خواهد آمد برایش اهمیتی نخواهد داشت و منتظر او نخواهد ماند. در مورد انتظار امام زمان (عج) هم چنین است. کسانی که آن حضرت را نمی‌شناسند مانند کفار و یا اهل ادیان دیگر، هرگز انتظار او را نمی‌کشند اما کسانی که او را می‌شناسند و ارزش او را می‌شناسند و مقام او را می‌دانند منتظر او می‌مانند.

کسانی که امام زمان را نمی‌شناسند اگر چه به ظاهر مسلمان باشند چنانچه در این حال بمیرند در حال جاهلیت از دنیا رفته‌اند. چنانکه پیامبر اکرم(ص) فرمود: «من مات و لم یعرف امام زمانه مات میته جاهلیه؛ هر کس بمیرد و امام زمانش را نشناسد به مردن جاهلیت از دنیا رفته است».

بنابراین اولین شرط انتظار، ایجاد معرفت در مورد امام زمان است و طبیعی است که هر مقدار معرفت انسان نسبت به امام زمان بیشتر باشد انسان ارزش او را بیشتر درک خواهد کرد و به عظمت او بیشتر پی خواهد برد و بیشتر تشنه وجود آن حضرت خواهد شد. در حالی که افراد جاهل و ناآگاه به ارزش آن حضرت هرگز احساس تشنگی و عطش نسبت به وجود مقدس آن حضرت نخواهند داشت و بدین جهت از زمره منتظران بیرون هستند. 

البته شناخت امام زمان دو گونه است. گونه اول شناخت تاریخی وجود آن حضرت است مانند اینکه امام دوازدهم است و تاریخ ولادتش در چه سالی است و مانند آن. اما گونه دیگر شناخت امام زمان(ع)، شناخت مقام نورانیت آن حضرت است که این شناخت کار هر کسی نیست و ظرفیت و لیاقت زیادی می‌خواهد. و در حقیقت اصحاب خاص امام زمان(ع) کسانی هستند که آن حضرت را به مقام نورانیت شناخته‌اند برای آگاهی از مقام عظیم امامت رجوع به زیارت جامعه کبیره و تأمل در معانی عمیق و عجیب آن توصیه می‌ شود. همچنین خواندن کتب معتبری که در مورد امام زمان(ع) نوشته شده است می‌تواند انسان را تا حدی به مقام و عظمت امام زمان(ع) آشنا سازد. 

در عصر غیبت امام عصر(عج) هم طبق سفارش آن حضرت باید به مجتهد عادل جامع الشرایط که حافظ دین خداست و امور را نظام می بخشد رجوع کرد که تبعیت از چنین فردی تبعیت از امام عصر(عج) شمرده می‌شود. چنانکه امام عصر(عج) در یکی از توقیعات خود می فرماید: «و اما در رویدادهایی که پیش می‌آید، به راویان حدیث مراجعه کنید، زیرا آن‌ها حجت بر شما هستند و من حجت خدا بر ایشان».

آن جا که رهبر معصوم وجود دارد و رهبریِ مصون از خطا و لغزش منحصر به امام است؛ از این رو پیروی کردن از مدعیان رهبری در برابر رهبری معصوم، برخلاف عقل و منطق است؛ زیرا با وجود رهبر معصوم، پیروی از رهبران غیر معصوم، به هیچ وجه قابل توجیه نیست.

حجت‌الاسلام علی الوندی، کارشناس مهدویت و پژوهشگر مؤسسه کلامی احیا در همدان  اظهار کرد: نشانه‌هایی در خصوص ایام قیام و ظهور در روایات بیان شده است، تطبیق دادن جنگ اسرائیل و غزه با روایات پیش از ظهور کار درستی نیست، چرا که ممکن است تا سال‌های سال هم ظهور رخ ندهد و آن زمان ممکن است که جامعه نسبت به قضیه ظهور دلسرد شود، لذا باید بدانیم که ظهور باید مراحل خود را طی کند.

همانطور که مطابق با گفته رهبر انقلاب نزدیک بودن ظهور، نزدیک بودن زمانی نیست بلکه معنوی می‌باشد، یعنی اگر جامعه جهانی از لحاظ معنوی به آمادگی برسد، ظهور اتفاق می‌افتد.

پیرامون یک سری تطبیقات و گره زدن نشانه‌ها به یکدیگر باید دقت کنید که علائم حتمی ظهور حضرت قائم(عج) ۵ علامت است نه بیشتر نه کمتر و سایر نشانه‌ها و علامت‌ها اگر اعتبار داشته باشند، نهایتاً علائم غیر حتمی می‌شوند لذا در این زمینه دقت داشته باشیم که خیل علائمی که برای ظهور بیان می‌شود و برخی نادانسته یا دانسته به آن دامن می‌زنند، علائم غیر حتمی است، ثانیاً تطبیقش بسیار کار دشوار و محتاطانه‌ای است و به راحتی نمی‌شود هر پدیده‌ای را به روایاتی هر چند صحیح تطبیق داد که متأسفانه در عموم مذهبی‌ها و عموم سرورانی که مطالعات تخصصی و دقیق در مباحث مهدویت ندارند، این موضوع به وفور به چشم می‌خورد.

بر اساس دکترین انقلاب و اندیشه‌های امام(ره) و مقام معظم رهبری، هدف انقلاب مهیاسازی مقدمات ظهور امام زمان(عج) است، لذا حتی اگر ناخواسته توجه مردم فلسطین به مهدویت هم نباشد، این دلگرمی مردم فلسطین به انقلاب اسلامی آن‌ها را به سمت قضیه مهدویت هدایت می‌کند چرا که خمیر مایه و غایت انقلاب اسلامی، جریان مهدویت است.

اینجاست که جریانات فلسطین با مهدویت و ظهور و قیام حضرت حجت(عج) گره می‌خورد و این انقلاب اسلامی است که نقش گره را ایفا می‌کند. از آنجایی که اسرائیل دشمنی است که از نگرش و بینش صحیح نسبت به مباحث معرفتی و دین حق به دور است طبیعتاً نابودی آن زمینه‌سازی قوی برای ظهور خواهد بود. البته علاوه بر روایات همچنان که گفته شده در ابتدای سوره اسراء وعده نابودی یهودیان در آستانه ظهور و یا همراه با ظهور مهدی موعود داده شده است.

متأسفانه ما هنوز در بدیهیات گفتمان‌سازی جهانی مهدویت مانده‌ایم که یک هدف جهانی هم است، اولین وظیفه فضای نخبگانی ما این است، در شرایط ناآرامی جهانی و بریدن ملت‌ها از نظام لیبرال، مهدویت را به گونه‌ای در جهان ترویج دهند که جهانیان بدانند ما یک حضرت مهدی(عج) داریم، یعنی اولین گام برای پیشبرد قضیه مهدویت، شناساندن حضرت به مردم جهان است که اصلا بفهمند حضرت مهدی(عج) هست، او چه کسی است و چه شاخصه‌هایی دارد؟ و بدانند ما در عصر غیبت قرار داریم و باید خودمان را برای ظهور آماده کنیم.

متأسفانه ما نتوانستیم پایه‌ای‌ترین مباحث مهدویت را در ذهن مردم جهان تثبیت کنیم، یعنی ابتدا باید گفتمان‌سازی وجود حضرت را در ذهن جهانیان تبیین کنیم، تا وقتی مردمان جهان اسم آن حضرت را می‌شنوند سؤال در ذهن آن‌ها ایجاد شود که اصلاً حضرت مهدی کیست.

بر طبق آیات موجود در قرآن، تعبیری وجود دارد که می‌گوید دشمنان اسلام می‌خواهند نور دینی که خداوند روشن کرده است را خاموش کنند، اما اراده خدا بر این است که این نور به اتمام برسد، ولی دشمنان ممکن است که ازین قضیه خشنود نشوند و بخواهند سدسازی کنند؛ «یُرِیدُونَ لِیُطْفِؤُا نُورَ اللَّهِ بِأَفْواهِهِمْ وَ اللَّهُ مُتِمُّ نُورِهِ وَ لَوْ کَرِهَ الْکافِرُونَ»(صف، آیه۸)؛ آنان تصمیم دارند که نور خدا را با دهان‌های خود خاموش کنند، در حالی که خداوند کامل کننده نور خویش است، هرچند کافران ناخشنود باشند.

این آیه شریفه نشان می‌دهد که قبل از ظهور نوری وجود خواهد داشت که خداوند اراده کرده تا به نقطه تاریخی خودش برسد لذا این تعبیر بدان معنا نیست که آن جورها باید به سر حد نهایی خود برسند تا ظهور اتفاق بیفتد، درست است که ممکن است ظلم و فساد در جهان گسترش یابد، اما در کنار گسترش ظلم و فساد، نوری وجود دارد که در دالان تاریخ توأم با ظلم، رو به صعود خواهد بود. به همین سبب قبل از ظهور صلاح و خیر به نقطه صفردرصدی نخواهد رسید بلکه با تفکیک دو جبهه حق و باطل، جبهه نورانیت نیز پیوسته شدت خواهد یافت.

انقلاب اسلامی در نقطه‌ای ظهور کرد که نظریه‌پردازان غربی به این نتیجه رسیده بودند که دین دیگر کارایی خود را از دست داده است و بشر نمی‌تواند با دین به سعادت خود برسد، اما انقلاب اسلامی این نگاه را به طور کلی عوض کرد و به مردم جهان ثابت کرد که نگاه اشتباهی به آن‌ها القا شده است.

انقلاب اسلامی همان نوری است که در در اوج ناامیدی مردم دنیا به ظهور رسید و آن دین‌گرایی خالی از تحریف حول محور جمهوری اسلامی به جهان تزریق شد، ناگفته نماند مقاومت‌ها و بیداری‌هایی که برای مقابله با ظلم و جور به وجود می‌آیند، تحت تأثیر آن نوری (انقلاب اسلامی) که در وسط قرار گرفته به وجود آمده‌اند و اگر نبود این تکیه‌گاه معرفتی و معنوی و مقاومت پویا و زنده در میدان، مقاومتی در سطح کلان در مقابله با نظام سلطه غرب شکل نمی‌گرفت.

لذا مهم‌ترین وظیفه‌ای که می‌توان برای عموم مردم بیان داشت اولاً آشنایی کامل با گفتمان انقلاب اسلامی و ثانیاً صدور انقلاب اسلامی به هرکس که در توانشان هست. شاهد این هستیم مقام معظم رهبری برخی کلیدواژه‌ها را مورد استفاده قرار می‌دهند مثل آتش به اختیار، جنگ روایت‌ها، جهاد تبیین و ...؛ اینها همه ناظر به این موضوع می‌تواند تعریف خاص داشته باشد و وظیفه خاصی را به دوش رهروان قرار بدهد.

منبع: ایکنا (خبرگزاری بین‌المللی قرآن)